Mesafeler büyüdükçe 3 5 saniye yeter oldu hayallerimdeki varlığına, sensizlikteki senliliğe devam etmeme. Kapıları kilitli buldum her çıkışı aradığımda ve hep yanlış olanı yaptım arayarak seni sen olmayan vücutlarda. Arda kalana bakınca azalmasına karşı hayata sevgim, loşluğu sevdim gerçeklerden uzakta. Kalemime sarıldım ve seni unutmamaya yazdım yazılarımı, koydum noktalarımı. Sanırım büyüyorum geç de olsa. Verilen değerlerin bazen karşılıksız olduğunu anlıyorum zaman zaman dökülen gözyaşlarımla. Devam etmeyi öğreniyorum son dakikama kadar ne olursa olsun hırsımla, kendimi kendim yapanla, sevgimle..
comme d'habitude
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder