Elim titredi ilk baş ve bütün vücudumu sardı. Tanrım ne yaptım ben. Anlar diyorum ya herşey anlar, dalgasını geçen ,tadına varan eziyetinin. Ben neydim ,ne oldum, nasılım, ne yapıyorum. Herşey üst üste gelirken yalanlarım, hayallerim .Kaçmalıyım zamandan. Bir oda yeter gözlerimi kapatmama ve soyutlanmama . Esen rüzgar yeter bazen belki yalnızlığımı gidermeme. Hayal kırkıklıklarını, hataları götürür siler ve alır beni kargaşadan. Affeder belki kendim, unutur hayallerimi, benliğimi ve bambaşka bir coğrafyaya atar kendimi zamanla ve tekrar görür , yaşarım evrosu. Dediğim gibi benim gibi boş duvarlı bir oda alır beni belki,nefes alırım .
Comme D'habitude
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder