Gün ağırırken çıkardı evinden. Havanın soğukluğu kadar ağır akardı kanı, alışmıştı hayatının bu dizesine. Paltosunun yakası kalkık, elleri ceplerinde, başlayan güne gülümser halde yürüdü durağına doğru. Gökyüzü aydınlanmaya başlamıştı iyice, yıldızlara veda edeli daha biraz önceydi sanki. Yıldızlar derken demem gerekir ki onun için önemliydi; her bir yıldız güzel anlarının simgesiydi ve simgesi olacaktı. Bu kendine verdiği bir sözdü . Hayatın başındaydı, elinde kalemi, boş kağıdı . Resim çizmek üzere olan bir çocuğun heyecanıydı yaşadığı...
Hayatta zorlandığımız, üzüldüğümüz anlar olacaktır elbet ama sözler unutulmamalı. Ne bakımdan olursa olsun amaçlar konusu, başlar ilk cümlesidir başrolde olduğunuz kitabın. Değeri ve önemi bilinmelidir....
Comme D'habitude
Hayatta zorlandığımız, üzüldüğümüz anlar olacaktır elbet ama sözler unutulmamalı. Ne bakımdan olursa olsun amaçlar konusu, başlar ilk cümlesidir başrolde olduğunuz kitabın. Değeri ve önemi bilinmelidir....
Comme D'habitude
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder