Yolumda yürüyorum sadece !

Sokak lambalarının ışıkları çarpıyor yüzüme. Yürüyorum yolumda aldırışsız,yüzüm yoluma bakıyor sadece. Yağmur sonrası yansımışlar her yol başına sokak lambaları, her kaldırım taşına. Bir aşık gibi bekliyorlar kıpırdamadan, sessizinden . Aydınlığa ermeyi bekliyorlar belkide, son bir kere görecekler hayal ettikleri şafağı. Böylece çekip gidebilecekler umursamazca...

İkili gruplar halinde hızla gelip geçiyor yanıbaşımdan parlayanlar bazen , bilinmezliğe bilinmezliklerinden . Sadece saniyelik bir anda beraberiz, yakınlaşıp uzaklaşıyoruz birden, iletişimsizliklerimiz gibi .

Ve daha büyük gruplar halinde, betondan bedene sahip ateş böceği sürüleri iyice etrafımızı sarmış, nefessizliğimden anlıyorum. Her ateş böceği fısıldıyor sessizce kulağıma hikayesini. Biri geliyor , anlatıyor ilk kez öpüşen bir kız çocuğunun kalp atışlarını, sesinin ulaşamadığı mutluluk çığlığını . Ve her parlama ayrı tadları barındırırken yaşananlarda , tek bir şeye göz kırpıyorlar hep beraber , hayatta tek olmadığımızı...

Comme D'habitude